ادبیات مقاومت از مهم¬ترین سنگرهای فرهنگی ملّت¬های تحت سلطه است که زشتی¬ها و پلشتی¬های بیداد داخلی یا تجاوزگر بیرونی در همه¬ی حوزه¬های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را با زبانی هنری و ادیبانه بیان می¬کند. این واژه همواره با ظلم¬ستیزی عجین شده و از پیشینه¬ای طولانی در طول تاریخ بهره¬مند است. انسان همواره موجودی آزادیخواه بوده و در برابر عواملی که موجب سلب این آزادی شود به ستیزه و دفاع پرداخته که این امر سبب شکل¬گیری ادبیات مقاومت شده است. ادبیات مقاومت، بخش عظیمی از ادبیات معاصر عربی و به ویژه فلسطین را به خود اختصاص داده است. علی فوده، شاعر معاصر فلسطینی، در شعر خود توجه خاصی به وطن داشته و آن را بهشت دنیا دانسته و افسوس خود را بر زیباییِ از دست¬رفته¬ی آن اعلام کرده است. شاعر به عنوان یک انسان آزادیخواه، در برابر سلطه ظالمان اعتراض کرده و مردم را به مبارزه دعوت نموده است. انتقاد از اوضاع پریشان سیاسی و توصیف فجایع و جنایت¬های اشغالگران، مانند قتل¬عام کفر قاسم، بخش دیگری از شعر فوده را به خود اختصاص داده است. افتخار به عرب بودن، امید به آینده روشن و تلاش برای بیدار ساختن مردم بن¬مایه¬های دیگر مقاومت در شعر علی فوده هستند. پژوهش حاضر برآنست با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با ابزار کتابخانه¬ای، به بررسی و تبیین جلوه¬های ادبیات مقاومت در شعر علی فوده بپردازد.
کلید واژگان :ادبیات معاصر، مقاومت، التزام، فلسطین، علی فوده
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک