ادبیات مقاومت شاخه ای از ادبیات است که به اشعاری اختصاص دارد که نتیجه¬ی مقاومت و دلاورمردی¬های یک ملّت یا قوم در برابر هرگونه تجاوز و ظلم و ستم است. با نگاهی به ادبیات کشورهایِ درگیر جنگ- داخلی یا خارجی- در می¬یابیم که این نوع از ادبیات نزد آن¬ها از جایگاه ویژه¬ای برخوردار است. مردم کشور یمن که از ظلم حاکمان داخلی به ستوه آمده بودند در سال 2011 میلادی به تبعیت از سایر کشورهای عربی- اسلامی به بیداری اسلامی پیوسته و با پیروزی انقلاب خود، حاکمان ستمکار را کنار زدند. شاعران به عنوان زبان گویای مردم، با دست و زبان به مبارزه با این رژیم ظالم برخاسته¬اند. دکتر ابراهیم ابوطالب، در دیوان شعری خویش اوضاع یمن در زمان جنگ داخلی و بیداری اسلامی را منعکس ساخته است. وی توجه خاصی به وطن خویش داشته و از ظلم و ستم حاکمان فاسد یمن ناراحت است. شاعر توجه فراوانی به وطنش داشته و از اوضاع پریشان موجود در آن ناراضی است؛ وی فساد حاکم بر یمن را به شدت مورد نکوهش قرار داده است. ابوطالب، محمد بوعزیزی را عامل احیای روح بشر دانسته است. پژوهش حاضر برآنست که با بررسی دیوان« حین یهب نسیمها» به بررسی اعتراض شاعر و نیز جلوه¬های ادبیات پایداری در شعر وی بپردازد.
کلید واژگان :ادبیات مقاومت،بن¬مایه، یمن، ابراهیم ابوطالب، دیوان« حین یهب نسیمها»
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک