یکی از شیوههای بررسی متون دینی، مطالعهی بینامتنی آن است. بیناامتنی یعنای خواندن متن با توجه به متون دیگر و مبتنی براین اندیشاه اسات کاه ماتن، ن اامی بساته و مستقل نیست و هیچ متنی در خلأ پدید نمیآید و خواسته یا ناخواسته با متون دیگر ارتباا دارد. ن ریهی بینامتنی در اواخر دهاه ی شصات مایلادی توساو یولیاا کریساتوا در خالا بررسیهایی که بر آراء و افکار میخائیل باختین داشت خصوصا در بحث پیراماون مکالماه - - گری وی ارائه شد. بدون شک هر مسلمان ادیبای کاه جنباه ی دینای واوی دارد، از کتا - دینی تأثیر پذیرفته است و آنها را در نوشتهی خاوی ماورد اساتهاده وارار داده اسات. اماام علی)ع(، امام او شیعیان جهاان، باه واساطه ی آشانایی باا وارآن کاریت و تعلایت در داماان پیامبر)ص(، در سخنان خوی بی شک از نصّ ورآن کریت تأثیر پذیرفته اسات. بیناامتنی در سخنان این امام بزرگوار)ع(، در وال موضوعات نمود بیشتری دارد و ایشان در اکثار ساخنان خوی از ورآن کریت استقاده نموده است. ایشان از الهاظ و عباارات ورآنای نیاز باه وفاور در کلام خوی استهاده نموده و با دو روش ارجاع مستقیت و تغییر در عبارات و مهردات ورآنای، کلام خوی را زینت داده و ارزشمند ساختهاند. نویسندگان این پژوه برآنند که با بررسای خطبههای نهج البلاغه، توانایی و ذکاوت حضرت علای)ع( را در بکاارگیری معاانی ورآنای در نهج البلاغه نمایان سازند.
کلید واژگان :قرآن کریم، امام علی (ع)، نهج البلاغه، بینامتنی، خطبه ها
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک