نزول وحى و وجود وحی بر اساس نیازى است که نوع بشر به هدایت الهى دارد، تا از یک طرف به‌سوى مقصدى که ماوراى افق محسوسات و مادیات است، هدایت شود و از طرف دیگر، به نیاز زندگى اجتماعى او که عبارت است از برخوردارى از یک قانون الهى، پاسخ مثبت داده شود. فلاسفه اسلام در تبیین ماهیت وحی گفته‌اند: «نفس نیرومند و پاک و صیقلی پیامبر، یکسره به‌سوی عالم بالا متوجه می‌شود و صعود می‌کند، و بدین‌وسیله با نزدیک‌ترین مقام جهان غیب (عقل فعّال جبرئیل) ارتباط برقرار می‌سازد. در چنین حالی، بدون نیاز به تفکر و ترتیب قیاس، معارف و علوم نبوت توسط عقل فعال بر قلب صاف و روح قدسی پیامبر افاضه می‌شود. و از آن‌جا به حس مشترک و خیال او انتقال می‌یابد. و در همین مقام است که فرشته وحی را مشاهده می‌کند و کلام او را که همان کلام خداست می‌شنود.» این مقاله وحی را از نظر لغوی و اصطلاحی و از منظر اسلام و دیدگاه مسیحیت و یهودیت مورد بررسی قرار داده است. نتیجه این که نوع وحی ونزول وحی در سه دینِ اسلام ویهود ومسیحیت با همدیگر متفاوت ومختلف است.
کلید واژگان :وحی، اسلام، یهودیت، مسیحیت، کیفیت وحی،زبان وحی.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک