بررسی جایگاه دانشگاه فرهنگیان در تغییر نگرش و مهارت های نومعلمان پیرامون نظام ارزشیابی کیفی توصیفی

ارزشيابي توصيفي، شكلي از ارزشيابي تحصيلي -تربيتي است كه در آن معلم با مشاركت فعال دانش آموز و اولياي ايشان با استفاده از ابزار هاي مختلف به جمع آوري اطﻼعات در زمينه تﻼش ها، پيشرفت ها و تحليل و تفسير اطﻼعات به آنها كمك مي كند تا ، موفقيت هاي دانش آموزان مي پردازد و با طبقه بندي بهتر ياد بگيرند و مشكﻼت يادگيري خود را برطرف كنند. اين پژوهش به منظور بررسي جايگاه دانشگاه فرهنگيان در تغيير نگرش و مهارت هاي نومعلمان پيرامون نظام ارزشيابي كيفي- توصيفي انجام شده است. روش تحقيق توصيفي تحليلي است و جامعه آماري شامل كليه معلمان مقطع ابتدايي استان اصفهان مي -( در ١٣٩٥ نفر از نومعلمان )نخستين خروجي هاي دانشگاه فرهنگيان -مهرماه ٤٥باشد. حجم نمونه شامل نفر از ساير معلمان بوده است كه به شيوه ي اتفاقي انتخاب شده اند. اطﻼعات به روش كتابخانه ٤٥مقابل اي و با استفاده از فيش برداري و همچنين روش ميداني مصاحبه نيمه ساختار يافته و استفاده از تعداد پنج سوال باز پاسخ جمع آوري شده است. داده ها و اطﻼعات جمع آوري شده به روش كمي توصيفي و همچنين بصورت كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است و اين نتيجه حاصل شد كه نخستين فارغ التحصيﻼن دانشگاه فرهنگيان نسبت به ساير معلمان، ديدگاهي مثبت تر به طرح و اجراي ارزشيابي كيفي - توصيفي دارند. با اين وجود نياز بيشتري به همكاري دانشگاه فرهنگيان و وزارت آموزش و پرورش پيرامون رفع موانع و مشكﻼت اين شيوه ي ارزشيابي است كه در اين مقاله پيرامون آن بحث خواهد شد.

ارزشیابی کیفی توصیفی- دانشگاه فرهنگیان-نومعلمان- سند تحول بنیادین-آموزش و پرورش