بررسی رابطه بین حس انسجام و اضطراب در بیماران عروق کرونر قلبی در شهر تبریز

زمینه و هدف:‌ اضطراب یک عامل خطرساز مستقل برای بیماری قلبی است و همراهی پیچیده‌ای با دیگر عوامل خطرساز قلبی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین حس انسجام و اضطراب در بیماران عروق کرونر قلبی صورت پذیرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بیماران قلبی– عروقی زن و مرد 60-25 ساله بیمارستان‌های شهید مدنی و عالی نسب تبریز که طی شش‌ماهه دوم سال 1394 جهت آنژیوگرافی عروق کرونر قلب در بخش‌های جراحی بستری بودند. از جامعه آماری بیماران 100 نفر واجد ملاک‌های ورود به‌ صورت هدفمند انتخاب شدند. هر دو گروه به مقیاس حس انسجام و مقیاس نشانگان افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های به دست از آمده از پژوهش نشان داد که بین حس انسجام و اضطراب در بیماران عروق کرونر قلبی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (358/0- =r). بدین معنا که هر چه میزان حس انسجام در بیماران بالا باشد میزان اضطراب پایین‌تر خواهد بود. نتیجه‌گیری: اضطراب یک عامل خطرساز مهم برای بیماری‌های قلبی است. حس انسجام می‌تواند به بیماران کمک نماید تا حد بالایی از استرس و اضطراب را از سر بگذراند و سالم بمانند. لذا آموزش‌های لازم در زمینه حس انسجام می‌تواند بیماران را در مقابله با اضطراب و فشارهای روانی یاری کند.

حس انسجام، اضطراب، عروق کرونر قلبی