با پیشرفت صنایع میزان ورود آلودگی ها به اکوسیستم ها افزایش می یابد. امروزه به علت رشد صنعتی اکثر کارخانه ها، نیروگاه ها و پالایشگاه ها با آب سروکار دارند نتیجه آن آلودگی آب هاست. آلودگی ناشی از فلزات سنگین مهم ترین نوع آلودگی به شمار می رود فلزات سنگین آلاینده های پایداریهستند که باعث بزرگنمایی زیستی در زنجیره غذایی می شوند که در نتیجه این فرآیند، مقدار آن ها در زنجیره غذایی تا چند برابر مقدار آن ها که در آب ،خاک یا هوا است افزایش می یابد.آلودگی آب توسط فلزات سنگین باعث به خطر افتادن حیات گونه های آبزی می شود و شرایط محیطی نامطلوبی را برای رشد و نمو آن ها فراهم می کند که عواقب وخیمی در آینده در پی خواهد داشت. ماهی نه تنها یک ماده غذایی لذیذ، زود هضم و خون ساز است بلکه حاوي مواد پروتئینی، مواد معدنی، ویتامین ها و اسیدهاي چرب امگا 3 است که در سلامت جسمی و روانی تاثیر مثبت زیادي دارند. پایش زیستی می تواند روش مطلوب و رضایتمندی برای اندازه گیری میزان فلزات سنگین و در دسترس بودن زیستی آن ها باشد. در سال هاي اخير ماهی یکی از بيواند كياتورهاي مهم براي سنجش ) )Bioindicator فلزات سنگين دراكوسيستم هاي آبي محسوب می شوند. ماهی ها به دلیل داشتن ظرفیت زیستی طولانی ) 2 تا 10 سال( و قرار گرفتن در سطوح بالای زنجیره های غذایی،به طور مداوم درآب زندگی کردن شاخص های خوبی از لحاظ در معرض قرار گرفتن آلودگی های زیست محیطی هستند. بنابراین هدف از این مطالعه مروری بر تجمع زیستی فلزات سنگین سرب وکادمیوم در بافت های مختلف ماهی به عنوان بیواندیکاتور آلودگی های زیست محیطی است.
کلید واژگان :فلزات سنگین، سرب، کادمیوم، بیواندیکاتور، آلودگی
ارزش ریالی : 150000 ریال
با پرداخت الکترونیک