رابطه سبک های مقابله با استرس و تاب آوری با میزان آمادگی به اعتیاد در دانش آموزان دختر و پسردوره متوسطه دوم شهرستان شیروان

اعتیاد به مواد مخدر بعنوان یك بیماري و یكي از چهار بحران بزرگ جهان (بحران محیط زیست، فقر، تهدید اتمي و مواد مخدر) به شمار مي آید و در کشور ما ایران به دلیل وجود بافت جوان جمعیتی، این موضوع پیچیدگی خاص خود را یافته است و یکی از معضلات جوامع بشری است که درسالهای اخیر پایه ها و بنیان های جامعه انسانی را تضعیف کرده و سرمایه های کلانی را صرف هزینه های مبارزه، درمان و صدمات ناشی از آن می کند. هدف: لذا، در این تحقیق با رویکرد پیشگیرانه به بررسی رابطه سبک های مقابله با استرس و تاب آوری با آمادگی به اعتیاد پرداخته شد. روش: جامعه پژوهش ، شامل دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهرستان شیروان ، و نمونه پژوهش شامل 246 نفر که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های آمادگی به اعتیاد، سبکهای مقابله با استرس و تاب آوری را تکمیل نمودند.یافته ها: نتایج نشان داد بین تاب آوری با آمادگی به اعتیاد همبستگی منفی وجود دارد. همچنین، بین سبک مقابله ای مساله مدار با آمادگی به اعتیاد همبستگی منفی ولی سبک مقابله ای هیجان مدار رابطه ای مثبت با آمادگی به اعتیاد داشت. بین سبک مقابله ای اجتناب مدار با آمادگی به اعتیاد همبستگی معنادار نبود. همچنین، برای تعیین قدرت پیش بینی کنندگی متغیرها از تحلیل رگرسیون گام به گام نیز استفاده شد. نتایج: می توان گفت میزان تاب آوری و سبک مقابله ای مساله مدار می تواند عوامل پیشگیرانه در مصرف مواد باشد ولی سبک مهارت مقابله ای هیجان مدار ریسک فاکتوری برای سوءمصرف مواد محسوب می شود.

سبک های مقابله با استرس، تاب آوری، آمادگی به اعتیاد،دانش آموزان.