پژوهش حاضر به منظور بررسی آمارهای ازدواج و طلاق در ایران طی چهار دهه گذشته به اجرا در آمده است. در این راستا میزان و نسبت ازدواج و طلاق در سال‌های مختلف مورد کنکاش قرار گرفت. این پژوهش از نوع تحقیقات پیمایشی بوده و اطلاعات مورد نیاز به صورت اسنادی از تارنمای سازمان ثبت احوال کشور و سالنامه‌های آماری منتشره از سوی اداره آمار و نفوس کشور جمع‌آوری شده است. بررسی کمی آمارهای ازدواج و طلاق نشان می‌دهد که در سال‌های قبل از انقلاب بین شاخص‌های آمار ازدواج و طلاق سیر هماهنگی در جریان بوده و تناسبی بین آنها مشاهده می‌شود؛ در سال‌های پس از انقلاب شاهد افزایش در میزان ازدواج و کاهش میزان طلاق هستیم. در سال‌های پایانی جنگ هشت ساله ایران و عراق، بار دیگر نسبت‌های طلاق و ازدواج به هم نزدیک می‌شوند، اما این آمارها از حدود سال‌های 1383 و 1384 به بعد، روند نگران کننده‌ای در جهت افزایش نرخ طلاق و کاهش نرخ ازدواج را نشان می‌دهد. دربخش بحث و نتیجه‌گیری، این یافته‌ها با توجه به شواهد دیگر از جنبه شناخت علل افزایش طلاق و کاهش ازدواج مورد بحث قرار گرفته‌اند.
کلید واژگان :طلاق، ازدواج، زناشویی، سازگاری، مدرنیته
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک