شناسایی و اولویت بندی آسیب های اجتماعی با ارائه مدل مفهومی پیشگیری

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت¬بندی آسیب¬های اجتماعی با ارائه مدل مفهومی پیشگیری انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از نوع تحلیل عاملی تاییدی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه شهروندان شهر خرم¬آباد با مدرک تحصیلی فوق¬لیسانس به بالاتر در سال 1398 تشکیل می¬داد که با روش نمونه-گیری در دسترس تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده¬ها از پرسشنامه خودگزارشی محقق ساخته استفاده شد که از روایی محتوایی و پایایی قابل قبولی برخوردار بود. در نهایت، داده¬های گردآوری شده با استفاده از آزمون¬ آماری تحلیل عاملی تاییدی و به کمک نرم¬افزار Amos وSpss تجزیه تحلیل گردید. یافته¬ها نشان داد که مدل مورد نظر از برازش مطلوب و قابل قبولی برخوردار است، آسیب¬های اجتماعی شناسایی شده در شهر خرم¬آباد عبارت بودند از بیکاری، فقر اقتصادی، بی¬تفاوتی اجتماعی، فقدان قانون و قانون-گریزی، اعتیاد، ناهنجاری¬های جنسی، حاشیه¬نشینی، بحران هویتی، فقر فرهنگی، طلاق، کودکان کار، نابرابری¬های اجتماعی، سرقت، بزهکاری نوجوانان و طایفه¬گرایی که در این میان، سه مولفه بیکاری، حاشیه¬نشینی و طلاق به دلیل بارعاملی ضعیف از مدل حذف شدند. اولویت این آسیب¬ها به ترتیب برابر بود با بیکاری، ناهنجاری¬های جنسی، فقدان قانون و قانون¬گریزی، نابرابری اجتماعی، بحران هویتی، طایفه¬گرایی، سرقت، بی¬تفاوتی اجتماعی، فقر اقتصادی، فقر فرهنگی و بزهکاری، از سوی دیگر، نتایج نشان داد که از بین همه عوامل، عامل اعتیاد با بار عاملی 89/0 به عنوان قوی¬ترین آسیب اجتماعی و عامل بزهکاری با بار عاملی 23/0 به عنوان ضعیف¬ترین آسیب اجتماعی در شهر خرم¬آباد شناسایی شدند. شناسایی و اولویت¬بندی آسیب¬ها اجتماعی به منظور پیشگیری و مبارزه با آسیب-های اجتماعی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

شناسایی، اولویت¬بندی، آسیب¬های اجتماعی، شهروندان، پیشگیری