در این مقاله نوعي طراحي جديد تقاطع ها به عنوان راهی برای توسعه ايمني بزرگرا ه ها كه در عين حال موجب افزايش ظرفيت راه و كاهش ازدحام و حداقل كردن هزينه هاي زيرساخت نيز باشد مورد بررسی قرار می گیرد. اين طراحي جديد، تقاطعات لوزوی واگرا است. در اين مقاله دو نوع تقاطع لوزوي واگراو تقاطع لوزوي معمولی با هم مقایسه می شوند. این مقایسه نشان داد با کاهش 40 درصدی نقاط برخورد در این تقاطع می توان ایمنی بیشتر و تصادفات کمتری را نسبت به دیگر تقاطعات غیر هم سطح انتظار داشت. هر دو نمونه براي طيف هاي مختلفي از حجم ترافیک با استفاده از شبيه سازي جريان ترافیک در مقياس خرد (شبيه سازي میکروسكوپیک) مورد مطالعه قرار گرفتند و نتایج این مطالعه نشان داد که تقاطع لوزوي واگرا از لحاظ زمان تأخير، زمان سفر، حداكثر طول صف، هزینه های زیرساخت، تعداد نقاط برخورد و درنتیجه کاهش تصادفات و ... نسبت به تقاطع لوزوی معمولی عملکرد بهتری در افزایش ایمنی و بهر ه وری بزر گرا ه ها دارد.
کلید واژگان :تقاطع های لوزوی واگرا، تقاطع های لوزوی معمولی، حرکات گردش به چپ، ظرفیت، زمان تأخیر، ایمنی، بهر ه وری، بزر گرا ه ها
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک