چکیده :

نام و نشان منشأ اوليه تمايز در هر موجودي است؛ انسانها در بدو تولد با نامي كه برايشان برگزيده می‌شود هويت مي‌يابند، سازمانها معمولاً قبل از ايجاد نام‌گذاري مي‌شوند و سپس به ثبت مي‌رسند‌ و براي هر محصولي كه توليد مي‌كنند نامي انتخاب كرده و سپس آنرا وارد بازار مي‌نمايند. كشورها، شهرها و مناطق نيز داراي نام و نشان هستند، البته اين موضوع چيز جديدي نيست. نام و نشان با ارزشترين دارایی و جایگاه در دنيا محسوب می‌شود، جایگاهی در گوشه ذهن مشتري كه به معني تعهد صاحب نام و نشان در ارائه ارزش به مشتريان در ازاي دريافتهاي مادي و معنوي است. نام و نشان قابليت بازار‌سازي هر موجوديت را از طريق توسعه فرصتهاي صادراتي و سرمايه‌گذاري افزايش مي‌دهد؛ حال اين موجوديت مي‌تواند يك فرد، كالا، خدمت و حتی یک شهر یا يك كشور باشد. جهاني‌سازي به اين معناست كه كشورها براي جلب نظر، توجه، احترام و اعتماد سرمايه‌گذاران، گردشگران، مصرف كنندگان، مهاجران، فرهيختگان، رسانه‌هاي جهاني و پذيرش از سوي ساير دولتها در رقابتي سخت با يكديگر قرار مي‌گيرند. به تعبيري جهاني‌سازي تلاش همه ملتها و كشورها به كسب بيشترين منابع و منافع مادي و معنوي در عرصه جهاني است. هر كشوري مي‌خواهد در اين رقابت بسيار سخت به نوعي باعث بهبود اوضاع خویش شود، مثلاً وضعيت گردشگری را ارتقاء داده و سرمايه‌گذاران را به سرمايه‌گذاري در كشور دعوت كند. بنابراين يك نام و نشان ملي مثبت، مزيت رقابتي و به عبارت بهتر هویت رقابتی برای یک کشور فراهم مي‌نمايد.

کلید واژگان :

نام و نشان ملّی؛ دیپلماسی عمومی؛ نام و نشان شهری؛ هویت رقابتی؛ جهانی‌سازی.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک