بررسی منابع درآمدزایی فوتبال روز دنیا و مقایسه آن با فوتبال باشگاهی در ایران (شناسایی موانع و ارائه راهکارهایی برای آن)

هدف از این پژوهش، بررسی منابع درآمدزایی فوتبال روز دنیا و مقایسه آن با فوتبال باشگاهی در ایران و شناسایی موانع جذب درآمد و ارائه راهکارهایی برای آن است. روش تحقیق، تحلیلی و از نوع مطالعات مروری است. یافته ها نشان داد باشگاه‌ها به دو طریق مستقیم و غیر مستقیم ایجاد درآمد می‌کنند. این منابع شامل، 1.حق پخش تلویزیونی 2. حامیان مالی(اسپانسرینگ) 3. فروش بلیط و درآمدهای روز مسابقه 4. درآمدهای تجاری (این بخش شامل : فروش اقلام تجاری، توریسم ورزشی، ترانسفر بازیکن، دریافت حق عضویت و … می‌باشد.) می‌باشد. اما با وجود منابع سرشار از درآمد باشگاه‌ها، شاهد عملکرد ضعیف باشگاه‌های کشورمان در این حوضه هستیم و به اعتقاد کارشناسان نبود قوانین و مقرارت خاص در زمینه درآمدزایی، سبب شده تا از پتانسیل بالای درآمدزایی فوتبال فقط 10 درصد در ایران استفاده شود. دولتی بودن ساختار فوتبال، وجود مدیران دولتی و عدم تمایل آن ها به خصوصی شدن باشگاه‌ها، همراهی نکردن صدا وسیما با فدراسیون فوتبال، نبود ورزشگاههای اختصاصی، عدم بازیکن سازی و ترنسفر بازیکنان و مواردی از این دست از دلایل درآمدزا نبودن فوتبال ایران به شمار می آیند. که حرکت به سوی خصوصی سازی و کمرنگ شدن نقش دولت در اداره باشگاه‌ها با اجرای اصل 44 و ارائه وام های کم بهره و طولانی مدت به باشگاه‌ها از جمله راهکارها برای رفع این موانع معرفی گردید. اگر این دوره انتقال به درستی صورت بپذیرد باشگاه‌ها نه تنها هزینه ای بر دوش دولت ها نمی گذارند که با پرداخت مالیات بردرآمد برای کشور و دولت خود نیز درآمدزا هستند.

صنعت فوتبال، درآمدزایی در فوتبال، فوتبال باشگاهی، موانع درآمدزایی، بازاریابی ورزشی