هدف اصلی تحقیق بررسی عوامل مؤثر برافزایش توانمندسازی کارکنان می‌باشد. روش مورداستفاده از نوع پیمایشی (کمی) است. بر طبق فرمول کوکران از 530 نفر جامعه آماری 169 نفر به‌عنوان نمونه آماری از طریق روش تصادفی انتخاب گردیدند. سطح روایی متغیر از طریق آلفای کرونباخ تأیید شده است. نتایج حاصل از آزمون پیرسون نشان می‌دهد که بین متغیرهای مشارکت گروهی با ضریب همبستگی (554/0)، خوشایند سازی محیطی (789/0)، رضایت شغلی (550/0)، امنیت شغلی (879/0)، مهارت شغلی (829/0)، اعتماد اجتماعی (843/0) با متغیر توانمندسازی رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود داشته و بین متغیر آموزش با توانمندسازی معنی‌دار نبوده است. نتایج رگرسیونی نشان می‌دهد که متغیر مشارکت گروهی (278/0)، خوشایند سازی محیطی (315/0)، رضایت شغلی (445/0)، امنیت شغلی (239/0)، اعتماد اجتماعی (431/0) توانسته متغیر وابسته را تبیین نماید و ضریب رگرسیون چندگانه برابر با 62/0 و ضریب تعیین چندگانه نیز برابر با 48/0 می‌باشد. در کل مجموع متغیر مستقل معنی‌دار در مدل توانسته‌اند 48/0 از متغیر وابسته یعنی افزایش کیفیت توانمندسازی کارکنان ناجا را تبیین کنند و 52/0 آن را متغیرهایی تبیین کرده‌اند که در بیرون از مدل هستند.
کلید واژگان :توانمندسازی، خوشایند سازی محیطی، امنیت شغلی، اعتماد اجتماعی.
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک