بررسي عملكرد و اجزاي عملكرد چهار ژنوتيپ گندم ديم در سه الگوي مختلف كشت در منطقه ايلام

به‌منظور بررسي تأثير تراکم‌های مختلف بوته بر عملكرد و اجزاء عملكرد چهار رقم گندم نان، آزمايشي در سال زراعي 94-1393 در مزرعه كشت و صنعت ميثاق سبز شهرستان آبدانان از توابع استان ايلام، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های خرد شده در دو فاكتور(رقم به عنوان عامل اصلي و فاصله خطوط كشت به عنوان عامل فرعي) و در چهار تكرار مورد مطالعه و مقايسه قرار گرفت. تيمار‌هاي اصلي شامل چهار رقم زاگرس، لاين B، كوهدشت و كرج، تيمارهاي فرعي شامل سه الگوي كاشت با فواصل خطوط معادل 15، 20 و 25 سانتي‌متر بودند. كليه الگوهاي یادشده با تراكم 300 دانه در مترمربع اجرا گردید. نتايج نشان داد اختلاف طول آخرین میان گره، تعداد دانه در خوشه و ماده خشک در ظهور خوشه، در سطح احتمال آماری یک درصد معني‌دار بود. در اين آزمايش رقم كوهدشت و زاگرس به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را به خود اختصاص دادند. بيشترين تعداد سنبله در متر مربع و بالاترین تعداد دانه متعلق به رقم كوهدشت و همچنین بالاترین وزن هزار دانه مربوط به رقم كرج بود. در هر چهار رقم با افزايش تراكم بوته در واحد سطح، تعداد سنبله در متر مربع تنها مؤلفه‌اي از عملكرد بود كه افزايش نشان داد.

گندم نان، الگوی کشت، عملکرد، اجزای عملکرد.