در جامعه فراصنعتي امروز، دانش يك منبع كليدي است. از آنجا كه صرفا قسمتي از دانش به وسيله سازمان و مابقي به وسيله افراد دروني مي شود، لذا نظارت و كنترل بر فعاليت هاي دانشي بر خلاف فعاليت هاي توليدي دشوار است. علت نابودی اغلب شرکت ها قبل از مرحله بلوغ، ناتوانی آنها در یادگیری، عدم همراهی با تغییرات محیطی و از دست دادن مزیت رقابتی می باشد. در اين مقاله رویکردهای مدل یادگیری تعمیق به عنوان راهكارهاي دستيابي به دانش ضمني در سازمان های یادگیرنده مورد ارزيابي قرار مي گيرد تا امكان استفاده از اين ذخيره پنهان فراهم گردد. براي گردآوري داده ها بر پایه مدل یادگیری-تعمیق مشتمل بر هفت مولفه یادگیری از طریق عمل، شبیه سازی، مقاله نویسی، مربی گری، پرورش توانمندیهای ساخت و انتقال دانش، تصمیم گیری بر پایه مدلسازی و تعمیق یادگیری با استفاده از سبکهای یادگیری شناختی، از پرسشنامه اي با 68 گويه استفاده شد. كاركنان شاغل در واحدهاي برنامه ريزي و اطلاعات مديريت، تحقيق و توسعه، مهندسي عمومي و مهندسي فرآيند به عنوان كاركنان دانشي تعيين و نظريات ايشان در خصوص سازوكارهاي رويكرد يادگيري-تعميق اخذ گرديد. دستاورد این پژوهش، تعیین اندازه کاربری هر یک از عناصر مولفه های هفت گانه مدل یادگیری-تعمیق است.
کلید واژگان :دانش ضمني، دانش سازماني، مدل يادگيري - تعميق، سازمان های یادگیرنده
ارزش ریالی : 150000 ریال
با پرداخت الکترونیک