بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی‌بین‌فردی بر نشانه‌های اختلال افسردگی

مقدمه: شیوع اختلالات افسردگی به حدی است که موجب شده شیوه­های درمانی متعددی اعم از دارودرمانی و روان‌درمانی برای آن ارائه گردد. لذا این پژوهش با هدف اثربخشی مهارت‌های تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین‌فردی در قالب رفتاردرمانی دیالکتیکی بر نشانه‌های عاطفی، شناختی و جسمانی افسردگی انجام شد. مواد و روش‌ها: این طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (پیش آزمون، پس آزمون) بود. 28 بیمار با تشخیص اختلال افسردگی پس از اختلال سازگاری به ‌طور تصادفی در 3 گروه درمانی (تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین ‌فردی) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. بیماران گروه آزمایش به مدت 8 هفته مورد درمان قرار گرفتند و با استفاده از پرسشنامه­ افسردگی ویراست دوم بک مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت نتایج به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، کوواریانس و آزمون‌ تعقیبی (LSD) توسط نرم‌افزار SPSS-19 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بیماران هر 3 گروه آزمایشی (تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین‌فردی) بهبودی قابل‌توجهی بعد از درمان داشتند. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیکی منجر به بهبود قابل‌توجه علائم عاطفی، شناختی و فیزیکی افسردگی در مبتلایان به اختلال سازگاری می‌شود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می‌رسد آموزش مهارت‌های تحمل پریشانی، تنظیم هیجانی و کارآمدی بین‌فردی در قالب رفتاردرمانی دیالکتیک در درمان شدت علائم افسردگی بیماران مؤثر است.

ختلالات سازگاری، افسردگی، رفتاردرمانی دیالکتیک