نقوش به‌کار رفته در تزئینات معماری ادیان ایرانی از جمله مباحث مطالعاتی مورد توجه هنرمندان آثار تاریخی در ایران بوده است. از نمونه¬های بارز این هنر ارزشمند، نقوش به کار¬رفته در قره¬کلیسا، کلیسای سنت‌استپانوس و با الهام و تأثیر از نقوش به‌کار¬رفته در معماری آیین¬ مهری ایران باستان می¬باشد. در این پژوهش به تجزیه و تحلیل نقش‌مایه‌های خورشید، چلیپا، نیلوفر و درخت سرو در تزئینات معماری کلیسای ارامنه و هنر ایران پرداخته شده است. روش تحقیق پژوهش حاضر¬ توصیفی- تحلیلی بوده و پژوهش از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد تطبیقی می¬باشد. بخش اصلی این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه¬ای و میدانی صورت گرفته است. بیشترین عناصر تزئینی به‌کاررفته در کلیسای ارامنه و¬ معماری بناهای ایران باستان شامل نقوش خورشید، نیلوفر و درخت سرو بوده است. هدف این پژوهش بررسی نقش‌مایه¬های خورشید، چلیپا، نیلوفر و درخت سرو در آیین¬های مسیحیت و مهری بوده است تا از این طریق به شباهت‌ها و تفاوت‌های موجود در هنر کهن ایرانی و هنر مسیحیت در ایران دست یابد. سوالات پژوهش حاضر، تا چه اندازه نقش‌مایه¬های کلیسای ارامنه از آیین مهری در ایران باستان الهام گرفته است و آیا این نقوش تزیینی به یکدیگر شباهت دارند؟ نتایج حاکی از آنست که هنر ایرانی در آیین مهری در 900 میلادی در نتیجه آمیزش با آیین مسیحیت دچار دگردیسی مفهومی و دینی شده و به حیات خود ادامه داده است. تأثیر¬پذیری و نفوذ نقش‌مایه‌های مهری در تزئینات معماری کلیسای ارامنه مشهود می‌باشد، این نقوش به لحاظ طرح به یکدیگر شباهت داشته و تا حدودی بهم نزدیک هستند.
کلید واژگان :کلیسای ارامنه، هنر ایران¬، نقش¬مایه.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک