پژوهش حاضر با هدف مطالعه تاثیر یک دوره 8 هفته ای تمرینات طناب زنی بر شاخص های توان هوازی و ترکیب بدن دانش آموزان پسر ابتدایی پسر غیرورزشکار در دوران کرونا انجام شد. آزمودنی‌های تحقیق، 28 نفر از دانش آموزان پسر غیر ورزشکار بودند که داوطلبانه با محقق همکاری کردند. دانش آموزان پس از آشنایی کامل با چگونگی اجرای طرح پژوهش، به طور تصادفی به دو گروه 14 نفره کنترل و تمرین طناب زنی تقسیم شدند. قبل از انجام تمرین اندازه گیری‌های قد، وزن و ضخامت چربی زیر پوستی 3 نقطه ای (سینه، شکم و ران)، انجام گرفت. سپس در یک جلسه، آزمون 540 متر قبل از شروع دوره تمرین اجرا شد. بعد از آشنایی آزمودنی‌ها با نحوه انجام کار، برنامه تمرینی طناب زنی به مدت 8 هفته شروع شد. هر هفته شامل دو جلسه تمرین به مدت 45 دقیقه بود که شامل10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه تمرین اصلی و 5 دقیقه سرد کردن و هر جلسه هم به 2 قسمت تمرین 15 دقیقه‌ای با دوره استراحتی یک دقیقه‌ای بین آن‌ها و هر 15 دقیقه به 3 ست 5 دقیقه‌ای با 90 ثانیه تمرین و 30 ثانیه استرحت تقسیم شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه بین گروه‌ها از آزمون تی مستقل و مقایسات درون گروهی از آزمون تی همبسته و آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که زمان دویدن آزمون 540 متر در دانش آموزان غیر ورزشکار پس از 8 هفته تمرین کاهش معناداری داشت. همچنین مشخص شد که درصد چربی بدن و توده خالص بدنی آزمودنی¬ها، پس از 8 هفته تمرین به ترتیب دچار کاهش و افزایش معناداری شد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که احتمالاً تمرین طناب زنی می‌تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای دویدن هوازی تناوبی در مدارس به کار گرفته شود.
کلید واژگان :: طناب زنی، توان هوازی، دانش آموزان، پسر، غیر ورزشکار
ارزش ریالی : 150000 ریال
با پرداخت الکترونیک