تغییر اقلیم- محلی و اثر فن آوري هاي نوین بر میزان بارش و ریزگرد منطقه اي

تغییرات اقلیمی و وضعیت ناپایدار آب و هواي محلی، در بیشتر کشورهاي جهان، ضرورت توجه به محی طزیست، طبیعت سبز و سلامت افراد جامعه را افزایش م یدهد. کشورهاي توسعه یافته از سه دهه ي پیش، به ساختتجهیزات کلانِ برانگیزش اتمسفر،اقدام نموده اند. از این رو، راهبر د سیاست هاي علمی و صنعتی، در کشورهاي پیشرفته، حول محور ارتقاء تجهیزات گذشته و دس تیابی به فن آوري هاي نوین در این زمینه، می باشد. تغییرات آب و هوایی در نواحیِ آسیا، باعث کاهش شدید بارش شده است. در نتیجه، با گذر بادهاي منطقه اي، افزایش حرکت آلایند ههاي رسی، از سرچشمه هاي بیابانی، نیمه بیابانی و تالاب هاي بی آب افزایش می یابد. سرحد حرکت بادهاي قالب رسی، شکل گیري ریزگرد و غبار محلی است که به عنوان عامل ایجاد بحران اقلیمی و تهدید سلامت افراد و محی طزیست محسوب م یشود. به همین دلیل، شناخت مسایل و مشکلات تغییر اقلیمِ ناشی از ریزگرد، داراي اهمیت م یباشد. بنا بر این، راهبرد مدیریتی ویژه و منحصر به فرد دول تهاي منطقه، در رسیدن به راهی براي کاهش بحران ریزگرد و افزایش بارش محلی غیر قابل چش مپوشی است. نیل به این هدف، با ورود سامانه هاي عظیمِ تخلی هي الکتریکی مصنوعی لایه هاي زیرین جو، امکان پذیر م یگردد. فن آوري نوین یونیزاسیون هوا که در اصطلاح سپر یونی نامیده می شود بر اساس تزریق یون و دخالت در تعادل الکترواستاتیکی ذرات باردار معلق در هوا و لایه هاي پایین جو اقدام کارآمدي در کاهش ریزگرد و افزایش بارش و به طور کلی تغییر اقلیم محلی است که در این مقاله ارایه می گردد.

ریزگرد، تغییر اقلیم محلی، سپر یونی، یونیزاسیون لایه هاي جو، بارش