چکیده :

در دنیای امروز بدلیل وجود عواملی همچون رشد فزاینده رقابت در سطح ملی و بین‌المللی، تغییرات سریع محیطی وتکنولوژیکی، لزوم توجه به افزایش نوآوری و خلاقیت، اثربخشي، بهره‌وری و ایجاد ثروت در جامعه، لازم است كه دولتها بگونه‌ای اثربخش با دانشگاهها و صنعت همکاری و تعامل بين‌سازماني داشته باشند. اینگونه همکاریها و تعاملات بين‌سازماني می‌تواند مزایای زیادی براي جامعه به همراه داشته باشند. اين در حاليست كه چنانچه فعالیتهای همکاری میان دولت، دانشگاه و صنعت بدرستی و بگونه‌ای اثربخش مدیریت شوند انتظار مي‌رود منافع حاصله نیز حداکثر باشد. هدف مقاله حاضر ارائه الگويی مفهومی از عوامل مؤثر بر اثربخشی همكاريهاي بين‌سازماني ميان دولت، دانشگاه و صنعت می‌باشد. در راستای دسترسی به هدف مذکور، مرور ادبیات موضوعی مربوط به تحقیق حاضر نشان داده است که عوامل مختلفی بر اثربخشی همکاریهای بین‌سازماني ميان دولت، دانشگاه و صنعت تأثیر دارند. در جمع‌بندي نهايي اينكه اين عوامل به هفت گروه و عنصر مرتبط بهم شامل رهبري و مديريت، ويژگيهاي شخصي و بيوگرافيك اعضاء، سازگاريهاي فرهنگي ميان اعضاء، چگونگي انتخاب اعضاء يا عضويت، ساختارهاي مديريتي، رضايتمندي متقابل اعضاء از همكاري با يكديگر، و شرايط محيطي تقسیم شده‌اند. در پايان مقاله نيز در قالب جمع‌بندي، نتايج، كاربردهاي مديريتي و جهات تحقيقاتي آينده مربوط به موضوع بمنظور ادامه و پيگيري كار توسط ديگر محققان علاقمند ارائه شده است.

کلید واژگان :

همكاريهاي بين‌سازماني- الگو- اثربخشي- دولت- دانشگاه- صنعت



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک