این پژوهش به بررسی رابطه میان بازده سهام و محافظه کاری در دوره بحران مالی پرداخت، سپس رابطه میان مخارج سرمایه ای با محافظه کاری را مورد بررسی قرار داد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی تحقیق از ابتدای سال 1382 لغایت سال 1389 می باشد. در این پژوهش برای اندازه گیری محافظه کاری از مدل باسو (1997) و برای آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون چند متغیره به روش داده های ترکیبی با اثرات ثابت (Panel Data) استفاده شد. نتایج آزمون های تجربی با استفاده از اطلاعات مربوط به 143 شرکت حاکی از آن است که میان بازده سهام و محافظه کاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد در حالی که رابطه معناداری میان مخاج سرمایه ای با محافظه کاری وجود ندارد. از این رو با توجه به همبستگی که میان بازده سهام و محافظه کاری وجود دارد، می توان محافظه کاری را به عنوان ساز و کاری به منظور حمایت از حقوق ذی نفعان و ارایه منصفانه صورت های مالی نام برد.
