چکیده :

با فروپاشي نظام كمونيستي شوروي سابق، كشورهاي مستقل چندي در منطقه آسياي ميانه شامل ازبكستان، تاجيكستان، تركمنستان، قرقيزستان و قزاقستان پا به عرصه وجود گذاشتند.كارشناسان معتقدندكه اهميت زياد و موقعيت حساس كشورهاي آسياي ميانه و منطقه قفقاز باعث شده است كه آنها نيز همانند خاورميانه، مورد توجهات بين‌المللي قرار گيرند. در اين ميان، ايران، بدليل داشتن موقعيت استراتژيك و جغرافيايي خاص خود و نيز محصور بودن كشورهاي مذكور در خشكي و عدم دسترسي آنها به آبهاي آزاد جهان، با بازار مساعد بالقوه‌اي بـراي ارائه خدمات حمل و نقل و ترانزيت كالاهاي كشورهاي آسياي ميانه روبرو شده است. كارشناسان معتقدند كه ايران مي‌تواند سالانه حدود پنج ميليارد دلار درآمدهاي بالقوه ناشي از ترانزيت كالاهاي كشورهاي آسياي ميانه را جذب كند. اين در حالي است كه بصورت بالفعل تاكنون حدود يك پنجـم اين مقدار جذب شده است(مسئله تحقيق). در مقاله حاضر، پس از بيان مختصر مسـئله، سؤالات و پيشينه مديريت ترانزيت در ايران، باستناد مرور ادبيات موضوعي مربوط به آن، موقعيت(مزيت) نسبي مديريت مسير ترانزيتي زميني ايران براي كالاهاي كشـورهاي آسياي ميانه در مقايسه با مسيرهاي ترانزيتي رقيب با توجه به شاخصهاي هشت‏گانه در نظر گرفته شده در قالب يك مسئله تصميم‏گيري چند شاخصه(MADM ) مورد ارزيابي قرار گرفته، و مشخص شده است كه مديريت مسير ترانزيتي زميني ايران براي كالاهاي كشورهاي آسياي ميانه در مقايسه با رقبا، از نظر دو شاخص آموزش متوليان و هماهنگي بين سازمانهاي مختلف و متعدد متولي ترانزيت در ايران، داراي كمترين مزيت نسبي، و از نظر دو شاخص هزينه و فاصله فيزيكي(كه موقعيتي خداداده است)، داراي بيشترين مزيت نسبي بوده و از نظر ساير شاخصهاي مؤثر بر مديريت ترانزيت در حد وسط قرار داشته دارد. در پايان مقاله نيز موارد مذكور جمع‏بندي شده، بحث‌ونتيجه‌گيري، پيشنهادات كاربردي مديريتي، و پيشنهادات مرتبط با پيگيري تحقيقات مشابه در آينده ارائه شده است.

کلید واژگان :

تصميم‏گيري چند شاخصه- مديريت- ترانزيت- ايران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک