يكي از دغدغه هاي مهم و كليدي سيستم بانكي در ارائه تسهيلات اعتباري، برازش و اندازه گيري رتبه اعتباري و ريسك گيرنده تسهيلات است به عبارت بهتر هر قدر ريسك گيرنده اعتبار بهتر پيش بيني شده باشد احتمال نكول آن نيز با دقت بالاتري قابل پيشبيني خواهد بود. هدف اصلي اين پژوهش تبيين مدلي جهت سنجش شاخص هاي تعيين ريسك اعتباري در اشخاص حقيقي ميباشد. ابتدا با مطالعات كتابخانه اي شاخصهاي روز اين حوزه تبيين و با استفاده از روش تحقيق توصيفي در سيستم بانكي ايران آزمون و پس از اولويت بندي شاخصها، مهمترين مشكلات بانكها در برازش ريسك اعتباري اشخاص حقيقي مورد بررسي قرار ميگيرد. يافته هاي تحقيق نشان ميدهد مهمترين شاخصهاي ريسك اعتباري اشخاص حقيقي در ايران شامل سوابق شخص در سيستم بانكي، عملكرد مالي و اطلاعات هويتي ميباشد. نتايج تحقيق همچنين نشان ميدهد مهمترين مشكل اشخاص حقيقي در سيستم بانكي نداشتن اطلاعات مالي قابل استناد و عدم قابليت محاسبه عملكرد واقعي و درنتيجه تخمين سرمايه در گردش واقعي مورد نياز آنها ميباشد. ساير يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه هنوز يك مكانيزم علمي دقيق براي سنجش ريسك اعتباري اشخاص حقيقي در سيستم بانكي ايران تعريف نشده است.
کلید واژگان :ريسك اعتباري، اشخاص حقيقي، اطلاعات بانكي، اطلاعات هويتي، عملكرد مالي
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک