تأثیر کاربرد زئولیت کلسیک و پتاسیک و آب مغناطیسی بر کارایی مصرف آب در دو گیاه شاهی و تربچه

با توجه به قرار گرفتن کشور ما در مناطق خشک و نیمه‌خشک لزوم توجه به منابع آب در بخش کشاورزی اهمیت پیدا می‌کند. بنابراین به منظور دستیابی به توسعه پایدار در این بخش نیاز است روش‌های نوینی جهت استفاده بهتر از آب در این بخش و بالابردن راندمان آبیاری ایجاد شود. استفاده از زئولیت و آب مغناطیسی به عنوان روش‌های جدید به منظور افزایش ماده خشک تولیدی و در نتیجه افزایش کارایی مصرف آب می‌تواند به عنوان راهکاری ارزان و موثر به کار گرفته شود. بدین منظور در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند تحقیقی به صورت بلوک کامل تصادفی و در قالب طرح فاکتوریل به منظور ارزیابی اثر این دو تیمار بر میزان کارایی مصرف آب انجام شد. در این طرح تیمار آب (به دو صورت معمولی و مغناطیسی) به عنوان تیمار اصلی و زئولیت (در سه نوع بدون زئولیت، زئولیت پتاسیک و زئولیت کلسیک) به عنوان تیمار فرعی و با شش تکرار بر روی دو گیاه شاهی و تربچه صورت گرفت. نتایج نشان داد که نوع آب تأثیری در افزایش کارایی مصرف آب نداشت در حالیکه نوع زئولیت بر این شاخص تأثیر معنی‌داری نشان داد. اثر متقابل نوع آب و زئولیت بر هیچکدام از دو گیاه اثر معنی‌داری نداشت. استفاده از زئولیت پتاسیک برای گیاه شاهی سبب افزایش 1/31و 1/44برابر کارایی مصرف آب به ترتیب نسبت به زئولیت کلسیک و خاک شاهد شد. همچنین در گیاه تربچه زئولیت کلسیک میزان کارایی مصرف آب را 1/39و 1/26برابر به ترتیب نسبت به زئولیت پتاسیک و خاک شاهد افزایش داد. با در نظر گرفتن نوع آب و زئولیت برای هر تیمار، استفاده از زئولیت پتاسیک بدون در نظر گرفتن نوع آب در گیاه شاهی و زئولیت کلسیک با استفاده از آب مغناطیسی جهت آبیاری تربچه بالاترین کارایی مصرف آب را نشان دادند.

آب مغناطیسی، تربچه، زئولیت، شاهی، کارایی مصرف آب