هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حرمت¬ خود با هوش ¬هیجانی دانش¬آموزان انجام شد. . روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش¬آموزان سال سوم دبیرستان شهر دامغان بود که از بین آنها نمونه¬ای به حجم 160 نفر با استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفی خوشه¬ای انتخاب شدند. برای جمع¬آوری داده¬ها از پرسش¬نامه هوش¬¬ هیجانی (شوت و همکاران، 1998) و پرسشنامه حرمت ¬خود (کوپراسمیت، 1967) استفاده شد.. یافته¬ها: نتایج تحلیل همبستگی حاکی از وجود رابطه مثبت بین حرمت¬ خود و تنظیم هیجان بود. بین حرمت¬ خود و کاربرد هیجان هم رابطه معنادار دیده شد، بین هوش¬ هیجانی و حرمت ¬خود نیز همبستگی مثبت وجود دارد، ولی بین حرمت ¬خود با ارزیابی هیجانی رابطه¬ای مشاهده نشد. نتیجه¬گیری: با توجه به این که بین تنظیم هیجان، کاربرد مناسب هیجان و هوش هیجانی با حرمت خود همبستگی مثبت وجود دارد می¬توان با بکارگیری برنامه¬های آموزشی مربوط به تنظیم هیجان به افزایش حرمت خود در دانش¬آموزان کمک کرد.
کلید واژگان :حرمت خود، هوش هیجانی، تنظیم هیجان، کاربرد هیجان، دانش¬آموزان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک