چکیده :

امروزه گردشگري شهري را یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادي - جتماعی و رفاهی شهر و شهرنشینان میدانند. به همین سبب، مسؤلان امور گردشگري و شهري در پی ارتقا و گسترش آن بر آمده اند. گردشگري بر اساس وجود جاذبه هاي دیدارگر شکل میگیرد و یکی از پر جاذبه ترین مکانهاي گردشگري، شهرها می باشند. بدیهی است که در صورت تقویت جاذبه های شهری اثرات مثبت اقتصادی درخور توجهی را از حیث اشتغال و منابع ناشی از آن متوجه شهروندان خواهد شد. در این نوشتار تلاش بر آن شده است تا به صورت جامع مسئله گردشگری شهری مورد توجه قرار گیرد. تا این صنعت نوپای توریستی در حوزه مدیریت اجرایی شهرها با تأکید بر برنامه ریزی های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در ساختار کلانشهری ایران و سایر نقاط جامعه در سرلوحه های فعالیت های عمده دستگاههای متولی گردشگری شهری در هرزمان و هر دولتی باشد، همچنین تأکید بر توسعه عمران شهری و گردشگری در کلانشهرها و نوسازی بافت های تاریخی و گردشگری مناطق توریسم شهری باید در دستور العمل دولت و شهرداری کلانشهرهای جامعه ما قرار گیرد. ازاین رو دراین مقاله سعی برآن است تابا رویکردبه نگرش پسامدرن وتوسعه گردشگری شهری،قابلیت گردشگری رادرمناطق شهری وشکل گیری گردشگری شهری به عنوان یک الگوی فضایی گردشگری مورد بررسی قراردادوهمچنین ضمن بيان اصول ومفاهيم گردشگري شهری وهمچنین ارتباط تنگاتنگ آن با موضوع توسعة شهری و گردشگری شهری وشبکه هماهنگ گردشگری شهری وپیامدهای حاصل ازآن را موردتجزیه وتحلیل قرارداد.

کلید واژگان :

واژگان کلیدی: گردشگری شهری،شبکه هماهنگ شهری،مدیریت شهری.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک