تأثیر فضای سبز بر اکوتوریسم

امروزه توریسم یکی از امید بخش ترین فعالیت هایی است که از آن به عنوان گذرگاه توسعه یاد می کنند. توسعه گردشگری، به ویژه درکشورهای کمتر توسعه یافته، عامل مؤثر در مقابله با فقر است. رویکرد به اکوتوریسم به عنوان الگوی فضایی گردشگری در طبیعت، امروزه مورد توجه فراوانی قرار گرفته است. وجود منابع طبیعی منحصربه فرد در ایران، پارک¬های شهری و ملی، جنگلها، اقلیم¬های گوناگون، اختلاف درجه حرارت دما، بارندگی و... شرایطی بسیار مناسبی را برای توسعۀ اکوتوریسم در کشور مهیا کرده است. در زمان حاضر اهمیت فضای سبز بر کسی پوشیده نیست به ویژه اهمیتی که از نظر تفریحی و تفرجی دارد. پارک¬ها به عنوان فضای سبز شهری عامل مهمی در افزایش کیفیت زندگی اجتماعی و جذب توریسم است. از این رو ایجاد پارک¬ها با اصول صحیح ضروری است. هدف از این مقاله ارزیابی پارک¬¬های شهری است. به عنوان مطالعه موردی پارک¬های موجود در جنوب شهرری منطقۀ باقرشهر طی سال¬های 1391-1376 بررسی شد. برای این کار از بررسی میدانی ( مشاهده و عکس برداری)، مطالعات کتابخانه¬ای، جستجوی اینترنتی، مصاحبه با دفتر فضای سبز پارک استفاده شد. نتایج بررسی¬ها نشان می¬دهد که سرانۀ فضای سبز در سال 1376، 5/0 مترمربع بوده که این رقم در سال 1391 به 3/13 مترمربع رسیده که حدود 27 برابر افزایش یافته است بنابراین شرایط موجود در منطقه موجب افزایش درآمد قشرهای مختلف، کاهش بیکاری، رونق اقتصادی ، بهبود کیفیت زندگی مردم، افزایش رفاه اجتماعی و با توجه به زیبایی¬های ایجاد شده در منطقه قابلیت جذب توریسم را دارد.

باقرشهر، توریسم، فضای سبز