تشکیل رسوب آسفالتین و اجزاء سنگین نفت می تواند در مراحل مختلف تولید و ازدیاد برداشت حاصل شود که مشکلات زیادی برای ادامه برداشت از مخازن مورد نظر حادث می شود. مطالعات میدانی و تحقیقات آزمایشگاهی زیادی در زمینه مقابله با رسوب آسفالتین صورت می گیرد. همچنین یکی از راهکارهای مهم جهت کاهش میزان گازهای گلخانه ای در اتمسفر، تزریق در سازندهای زیر زمینی می باشد. در این مطالعه به بررسی پدیده آسفالت زدایی و ته نشین کردن اجزاء سنگین نفت بوسیله CO2فوق بحرانی و معادلات فازی حلالیت CO2 برای سیستم نفت خام یکی از مخازن نفتی کشور چین که توسط Z.M. Liu در حالات فوق بحرانی و زیر بحرانی در دماهایی بین 328.15 تا 348.15 کلوین و فشار بین 0 تا 16 مگا پاسکال انجام گرفته شده است پرداخته شده است. نتایج حاصل شده نشان می دهد که حلالیت CO2 در نفت خام با فشار و دما رابطه مستقیم دارد ولی در فاز فوق بحرانی با فشار رابطه مستقیم، و با دما رابطه عکس دارد. وزن مولکولی اجزای نفت در فاز فوق بحرانی حتی می تواند بالای 400 g/mol باشد. همچنین مقدار ته نشینی مواد بوسیله CO2 در دما های 328.15، 338.15و 348.15 کلوین و فشار بین 10-25 مگا پاسکال اندازه گیری شده است. باید توجه داشت که مقدار اجزای سنگین ته نشین شده در فشار های بالای 16 مگا پاسکال ناچیز نبوده و با افزایش فشار رابطه مستقیم و افزایش دما رابطه معکوس دارد. با نتایج بدست آمده به واضحی روشن است که استفاده از CO2 فوق بحرانی روشی کارآمد جهت ازدیاد برداشت، بالا آوردن نفت از چاه و آسفالت زدایی می باشد.
کلید واژگان :CO₂، آسفالتین، نفت خام، معادلات فازی، ته نشینی، سیالات فوق بحرانی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک