چکیده :

هدف پژوهشی حاضر بررسی تطبیقی مقابله ی مذهبی، خوشبینی و اضطراب اجتماعی اندامی، در معلولین جسمی و حرکتی و افراد عادی شهر گرگان است. روش، در این مطالعه علی مقایسه ای تعداد 60 نفر از معلولین جسمی، حرکتی (30 نفر معلول جسمی،حرکتی و 30 نفر افراد عادی) شهرستان گرگان درتابستان 1395 به روش نمونه گیری تصادفی سیتماتیک از بین جامعه معلولین ثبت شده در اداره بهزیستی شهرگرگان انتخاب شدند. و از آنها خواسته شد تا به از پرسشنامه های مقابله مذهبی پارگامنت ( RCOPE ) (2000)، مقياس اضظراب اجتماعي اندام (SPSAS) و مقیاس مثبت اندیشی ایرانیان پاسخ دهند. داده ها با استفاده از روش آزمون ضریب تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمون حاکی از آن است که در مجموع بین نتایج این آزمون حاکی از آن است که در مجموع بین، اضطراب اجتماعي اندام، ارتباط با خود، ارتباط با طبیعت، ارتباط با دیگران، مقابله دینی منفی، مقابله دینی منفعل در دو گروه را نشان می دهد. با توجه به تحلیل واریانس یک راهه در متن مانوا تفاوت معناداری در سطح (P<0.005) وجود دارد. با توجه به نتایج تحقیق، که میزان اضطراب اجتماعی اندامی در افراد معلول بیشتر، و به موازات راهبردهای مقابله ای مذهبی تسهیل و خوشبینی کمتر از افراد عادی می باشد، و می توان بیان نمود که با برنامه ریزی های آموزشی متناسب در این افراد در جهت بهبود سلامت روانشناختی جامعه گامی موثر برداشت.

کلید واژگان :

مقابله ی مذهبی، خوشبینی، اضطراب اجتماعی اندامی، معلولین جسمی-حرکتی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک