تحلیلی برعناصر وکاربری های شهری درشهرهای اسلامی

شهر،مهم‌ترین عرصه‌ی زیست انسان و بزرگ‌ترین سلول تمدنی است و مطالعه تأثیر و تأثر این عرصه‌ جایگاه ویژه‌ای دارد.امروزه مسأله‌ی مهم این است که در جامعه‌ی اسلامی بسیاری از سنت‌های اسلامی در شهرسازی مورد غفلت واقع شده و شهرها رنگ و جلوه‌ی غربی به خود گرفته‌اند.با نگاهی گذرا به سیما و بافت‌ کالبدی شهرهای ایران بسیاری از عناصر و اجزای شهری را که نقش عمده‌ای در عملکرد و حیات زندگی شهری‌ دارند می‌توان مشاهده کرد.در این مقاله ضمن بررسی تاریخی شهر اسلامی و ساخت فیزیکی آن،عناصر اصلی زندگی شهری در دوره‌ی اسلامی و ابعاد فیزیکی و اجتماعی آنها مورد بررسی قرار گرفته است.براساس‌ یافته‌های تحقیق می‌توان گفت،همان‌گونه که تفکر هوشمند دیروز،شهرها را به عنوان میراثی پایدار تا به امروز به دست ما به امانت نهاده‌اند،پشتوانه قوی فرهنگی و مذهبی کشور ما و هویتی که شهرهای ما در دوره‌های‌ تاریخی گوناگون داشته‌اند لزوم یک جهت‌گیری کارشناسانه در بحث سیمای شهرها را(که یکی از شاخه‌های‌ مدیریت شهری است)شدت می‌بخشد.روش عمده به کار گرفته شده در این مقاله،از نوع توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع اسنادی و کتابخانه‌ای بوده و در نهایت پیشنهاداتی در رابطه با تحول شهرهای اسلامی امروزی‌ با رویکرد معماری اسلامی ارائه شده است

شهر،کاربری شهری،شهرهای اسلامی،معماری اسلامی