توسعه پایدار روستایی با تاکید بر مدیریت بحران در مخاطرات و بلایای طبیعی

کشور ما باتوجه به قرار گرفتن در مسير کمربند کوهزايي آلپ- هيماليا و برخورداري از اقليم متغير و ناپايداري هاي موقت و موسمي در طول تاريخ، بلاياي طبيعي به خصوص سيل و زلزله را در اغلب نقاط خود تجربه کرده است. بطوريکه کشور ما يکي از ده نقطه بلاخيز دنيا محسوب مي شود. استقرار کشور ايران در کمربند جهاني زلزله و وجود نقاط جمعيتي متراکم و پراکنش جغرافيايي جمعيت روستايي در عرصه هاي حادثه خيز، ايران را به کشوري شديداً آسيب پذير در برابر زلزله تبديل نموده است ساخت و سازهاي بي رويه شهري، مهاجرت روستائيان به شهرها، فرسايش خاک، چراي بي رويه دام در مراتع در نقاط روستايي، فقدان امکانات، زيرساخت ها، تجهيزات و ابزارهاي لازم براي مقابله با انوع حوادث و سوانح مترقبه و غيرمترقبه ضرورت توجه به کنترل و مديريت بحران در نقاط روستايي را دو چندان کرده است. افزون بر دو سانحه عمده و ويرانگر (زلزله و سيل) خشکسالي، آتش سوزي هاي وسيع، طوفان، بيابان زايي و انواع بحران هاي غيرطبيعي در مناطق روستايي نيز هر ساله در بخشي از مناطق روستايي حادث مي شود. که ضمن ايجاد خلل در زندگي روستائيان، روند برنامه ريزي و تحقق برنامه هاي توسعه را دچار کندي و مشکل مي نمايد. از اين رو ضروري است که دولت، دستگاه ها و سازمان هاي منطقه اي و محلي براي پيشگيري و جلوگيري از بروز و گسترش دامنه اين حوادث تمهيداتي بينديشد. با اينکه شدت و وسعت برخي از بحران، بويژه زلزله و طوفان هاي سهمگين و سيل هاي مخرب به حدي است که خارج از کنترل انسان است. ليکن، با بهره گيري از دانش، عقل و برنامه ريزي و بويژه با اتکا به دانش مديريت بحران مي توان، خسارت هاي احتمالي را به حداقل ممکن رساند.

کمربند کوهزایی آلپ-هیمالیا، بلایای طبیعی، جمعیت روستایی، مدیریت بحران