بایسته های معماری بومی و باز تعریف آن در معماری بومی کُردستان

از آنجا که معماری یکی از مهمترین عوامل شکل دهنده محیط زیست است، باید ابعادی جامع و در عین حال طبیعی داشته باشد. بر همین اساس معماری، در هر زمینه ای، باید بتواند در نوع خود پاسخگوی نیازهای زمانی و مکانی و نیز فرهنگی باشد. معماری بومی با رویکرد به مباحث فرهنگی، قوم شناسی، اقلیم شناسی و ... به زمینه، به عنوان مکان معماری و به ویژگی های تاریخی، به زمان نگاه می کند. به انسان و طبیعت احترام می گذارد و از دل اقلیم بر می آید، ارزش هایی که در دوران معماری مدرن به دست فراموشی سپرده می شود. نگاهی دوباره به مقوله بوم شناسی و معماری بومی خاصه در مکانی با ویژگی های خاص فرهنگی و اقلیمی می تواند در شناخت دقیق تر این مفهوم در خدمت طراحی برای انسان امروزی بدل شود. معماری بومی کردستان با ویژگی های خاص خود و شناخت دقیق آن امکاناتی را در پیش روی محققین و پژوهشگران بوم شناس قرار می دهد، شناسایی و کاربرد این امکانات، افقی وسیع را در پیش روی معماران و طراحان قرار می دهد که فضاهایی با کیفیت های متنوع و جدید برای استفاده کنندگان ایجاد کنند. فضاهایی که بر محیط زیست غالب نبوده و به انسان احترام می گذارد. سوالات اصلی تحقیق این است: معماری بومی چه تعریف و مشخصاتی دارد؟ چگونه می توان از ظرایف معماری بومی در طراحی برای امروز استفاده کرد؟ معماری بومی کردستان چه ویژگیهایی دارد؟. به منظور پاسخ به سوالات پژوهش از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و راهکارهای ترکیبی برای بیان ویژگی های معماری بومی و چگونگی استفاده از آنها و تحلیل امکانات و موانع پیش روی طراحی جهت بهره گیری بهینه، استفاده شده است.

بوم شناسی، معماری بومی، معماری کردستان، طراحی معماری