نقش میراث فرهنگی در هویت بخشی به شهر های ایران

ميراث فرهنگي جزئي از زندگي روزمره انسان‌هاست، به طوري كه از آن به عنوان يك عامل هويت‌بخش نام مي‌برند. ميراث فرهنگي در نقش يك عامل هويت‌ساز بيانگر چيستي و كيستي يك جامعه يا يك شهر و روستا است و چون با زندگي مردم عجين مي‌شود، لذا ميراث فرهنگي زنده خواهد ماند. هویت شهر، هویت مستمر انسان در محور زندگی جمعی است. شهرها و اجزاء عناصر آنها، ابزارهای فرهنگی مؤثری هستند که با نوعی سازگاری اجتماعی بی صدا، رفتار خود و جامعه را تشکیل می دهند. کشور عزیزمان ايران با پیشینه ی نیرومند تاریخی و فرهنگی خود از گذشته هاي دور تا سده هاي اخير همواره مهد فرهنگ و تمدّن و يکي از چند تمدن برتر جهان باستان بوده است. میراث فرهنگی کشورمان ایران شامل آثار تاریخی و باستانی، میراث طبیعی و میراث معنوی و بیانگر ارزشهای حاکم بر سرزمین ایران است. آثار به جا مانده از گذشتگان یک عنصر اساسی در ایجاد و حفظ هویت ملی- فرهنگی ماست. آنها منابعی بدون جایگزین هستند که می توانند میان آینده و گذشته ی ما وحدت ایجاد کنند. هدف از این پژوهش بررسی نقش میراث فرهنگی در هویت بخشی به شهرهای ایران و نقش والای آن در حفظ ارزش های ایرانی – اسلامی می باشد. روش پژوهش در این مقاله از نوع تحلیلی – توصیفی بوده و از روش های مطالعات بنیانی و نظری استفاده شده است و مبتنی بر شیوه کتابخانه‌ای و اسنادی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که اصالت هر قوم و ملتی در فرهنگ و تمدن آن نهفته است؛ از این روست که بسیاری از کشورهای جهان تلاش گسترده‌ای در حفظ و نگهداری فرهنگ و دستاوردهای فرهنگی ملل خویش به عمل می‌آورند. چرا که به راحتی می‌توان دریافت ملتی که فرهنگش به یغما می‌رود بی‌هویت خواهد شد. در این میان ایران از میراث فرهنگی غنی و پرتوانی برخوردار است، هويت شهري در ایران، هويت جمعي است که با تبلور عيني در فيزيک و محتواي شهر معنادار مي شود و به واسطه ايجاد تداعي خاطرات عمومي در شهروندان، و تعلق خاطر شهرنشينان را به سوي شهروند شدن هدايت مي کند.

میراث فرهنگی، هويت شهري،ایران