معماری؛ برپایه مفهوم توسعه پایدار

معماری پایدار یک رشته علمی است که به محورهایی چون آینده نگری، طراحی با بهترین روش های اکولوژیکی و پایداری فرهنگی، بومی، اجتماعی و اقتصادی و بالا بردن آسایش زندگی انسان است. مفهوم توسعه پایدار یک تغییر مهم در فهم رابطه انسان و طبیعت و انسان ها با یکدیگر می باشد. راه حل رسیدن به یک معماری پایدار این است که باید رابطه تنگاتگی بین عناصر ساختمانی و نوع طراحی معماری ساختمان ها با بهره گیری از انرژی های پاک محیط زیست مثل انرژی خورشید، باد، باران و عناصر نیز محیط و صرفه جویی در مصرف منابع که با کاهش مصرف،استفاده ی مجددو بازیافت منابع طبیعی و تلفیق عناصر محیطی با تکنولوژی روز و پیشرفته در ساختمانها و در نظر گرفتن محتوای فرهنگی اجتماعی، بومی برای پیاده سازی فن آوری های محیطی باشد. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و داده هاو اطلاعات پژوهش و تحليل اطلاعات به شیوه كتابخانه اي واسنادی گردآوری شده است.توسعه پایداري،نتیجه توجه ژرف انسان امروز نسبت به آسیب هاي زیست محیطی همچنین بروز مشکلات فرهنگی اجتماعی و اقتصادي حاصل از رشد صنعتی است درقرن بیست ویکم یک ضرورت اجتناب ناپذیر می باشد. مفهوم توسعه پایدار را می توان یک تغییر مهم در فهم رابطه انسان با طبیعت و خود دانست. در اين جهان، معماران نيز همسو با ساير دست اندرکاران در پي يافتن راهکارهاي جديدي براي تأمين زندگي مطلوب انسان بوده اند. از آنجا که نقاط ضعف و قوت يک ساختمان بر زيست بوم جهان تاثير مستقيم خواهد داشت، واضح است که دانش بوم شناسي به معناي شناخت منابع طبيعي، اکوسيستم ها و توجه به ويژگيهاي اقليمي، نقش کليدي در تکوين مفهوم و ماهيت پايداري ايفا کرده و در آينده نيز، همچنان مهمترين نقش را دردستيابي اين مفهوم بر عهده خواهدداشت.مقاله حاضردرپی آن است که ابتدا بررسی معماری،تعاریف وویژگی هاوجایگاه توسعه پایدارشهري آن گاه دست یابی به مفاهیم اصول کلی و بهره بردن ازآن به عنوان ابزاري جهت توسعه پایداراست. نتایج تحقیق نشان می دهد که با بهره بردن توامان از اصول وضوابط معماری بومی می توان در انطباق با مفهوم توسعه پایدار حرکت کرد.

محیط،توسعه پایدار،معماری پایدار، فرآیند معماری،طبیعت