ورودي شهر از معنا و مفهوم تا واقعيت در شهرسازي اسلامي

نظر به اينكه فضاي ورودي شهرها به عنوان مفصل اتصال دهنده فضايي طبيعي خارج و داخل شهر و به عنوان برقرار كننده ارتباط ميان شهر و پيرامونش از ديرباز از برخي الگوهاي خاص ارتباط فضايي پيروي مي كند ما را ملزم مي دارد كه در امر طراحي و احداث فضاهاي مذكور حداقل استانداردهاي لازم را در نظر بگيريم .اما متاسفانه امروزه مبادي ورودي ازجمله فضاهاي فراموش شده شهرها بوده كه با مشكلات و نابساماني هاي متنوعي روبرو هستند برخي ازاين نابساماني ها منجر به آن گرديده كه مبادي ورودي ازحداقل مولفه هاي خوانده شدن به عنوان يك محيط و فضاي مطلوب شهري بي بهره باشند. گسترش خودبه خود وتوسعه بي رويه و بدون برنامه شهرها و توجه نکردن به الگوهاي توسعه فضايي مناسب باعث ضعف در شکل و محتواي فضاهاي ورودي شهرها در ايران گرديده است. لزوم تعمق دراين مساله هنگامي بيشتر نمايان ميشود كه امروزه ورودي شهر ها به سطحي ازكيفيت تنزل پيدا كرده اند كه درفضاسازي آنها غالبا تنها عناصر مشهود برنامه ريزي شده جهت يادآوري مفهوم ورود، تعبيه يك تابلو است كه ورود به شهر را متذكر شده و خوش آمد مي گويد. دراين پژوهش ضمن بررسي همه جانبه و شناخت نابساماني هاي فضاهاي ورودي شهرها ارايه معيارها و زيرمعيارها جهت طراحي و ساماندهي فضاهاي ورودي شهرها با رويكرد تقويت مولفه هاي كيفيت محيط و به تبع آن پايداري هدف اصلي مي باشد.

فضاي ورودي شهر،الگوهاي فضايي،هويت،ارتباط فضايي.