پیش بینی انگیزه یادگیری زبان از روی هوش عاطفی و راهبردهای یادگیری زبان در دانشجویان دانشگاه های بین المللی

مقدمه: هدف پژوهش پیش بینی انگیزه یادگیری زبان از روی هوش عاطفی و راهبردهای یادگیری زبان در دانشجویان دانشگاه های بین المللی در شهر تهران بود. روش: روش آماری در پژوهش حاضر روش توصیفی- همبستگی بود. با عنایت به هدف کلی پژوهش جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه های بین المللی تهران بود. تعداد انتخاب نمونه برابر با 200 نفر بود که روش انتخاب هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه، هوش هیجانی شاته (SSREIT)، پرسشنامه راهبردهای یادگیری زبان (SILL) و پرسشنامه انگیزش یادگیری زبان خارجی گاردنر-فرم کوتاه استفاده شد. یافته ها: نتایج همبستگی معناداری بین تنظیم هیجانی، کاربرد هیجانی، ارزیابی هیجانی با انگیزه یادگیری زبان همبستگی مستقیم معناداری در سطح 01/0 وجود دارند. همچنین بین راهبرد حافظه، راهبرد شناختی، راهبرد فراشناختی، راهبرد جبرانی، راهبرد عاطفی، راهبرد اجتماعی، از متغیر راهبردهای یادگیری زبان با متغیر انگیزه یادگیری زبان همبستگی مستقیم معناداری در سطح 01/0 وجود دارند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده برای بهبود وضعیت ارتباطی دانشجویان با فرهنگ بومی، توجه به مباحث هیجانی و راهبردهای ارتباطی آن ها ضرورت دارد.

انگیزه یادگیری زبان فارسی، راهبردهای یادگیری زبان، هوش هیجانی، دانشجویان.