با توجه به کشاورزی گسترده ای که در استان فارس انجام می شود، بررسی خشکسالی استان مهم به نظر می رسد. بررسی ها نشان می دهد که خشکسالی از نظر فراوانی وقوع و همچنین ویژگی هایی مانند شدت، مدت، وسعت، تلفات جانی، خسارات مالی و اقتصادی، آثار اجتماعی و آثار شدید دراز مدت، نسبت به سایر بلایایی طبیعی مهمتر و مخاطره آمیزتر می نماید و نیازمند توجه بیشتری در برنامه ریزی ها می باشد. در این مقاله تحلیل پدیده خشکسالی از سال 1382 تا 1387 در استان فارس، با توجه به اهمیت بیش از پیش این امر به دلیل کم بارش بودن منطقه ، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آماری بارندگی 15 ایستگاه بارنسنجی و تبخیر سنجی منطقه برای دوره 30 ساله جمع آوری و بررسی شد و ایستگاه های فاقد آمار 30 ساله نیز با توجه به فواصل ایستگاه ها و شرایط اقلیمی، برای این دوره زمانی بازسازی شدند. با توجه به نتایج حاصل در محیط ArcGIS مشخص گردید که خشک ترین سال 1387 می باشد. ضمنا مشخص شد که پدیده خشکسالی در شمال و شمال غربی به شمال از یک روند کاهشی پیروی می کند و در جنوب شرق و جنوب استان به حداکثر می رسد.
