افزایش روز افزون جمعیت و نیاز به تامین غذا، توجه کشورهای مختلف را برای استفاده از پروتئین غنی آبزیان جلب نموده است آمارها نشان می دهد بیش از 60 درصد تولیدات آبزیان در جهان به وسیله صنعت صیادي تامین می شود (سالنامه آماری شیلات ایران،1389)، اما در سال های اخیر صنعت صیادی بویژه در ایران با مشکلاتی از جمله کاهش ذخایر آبزیان، تخریب زیستگاه ها، فعالیت های انسانی و آلودگی های زیست محیطی و صید بی رویه با کاهش چشمگیری مواجه شده است. در این میان کشورهایی همچون چین، شیلی، پرو، اندونزي، ایالات متحده امریکا و ژاپن توانسته اند سهم عظیمی از این میزان را به خود اختصاص دهند. میزان صید بیش از 100 کشور با میزان صید کشورهاي مذکور برابري می کند. با نگاهی سطحی به راحتی می توانیم به این مهم دست پیدا کنیم که اصلی ترین دلیل عدم این توازن میان کشورها، عدم مدیریت اصولی بر مبناي برنامه ریزي هاي علمی براي دستیابی به توسعه پایدار می باشد. دولت ها و نهادهاي ذیربط علاوه بر اینکه خود به ظرفیت هاي اقتصادي و نقش جامعه صیادي در ایجاد اشتغال عمومی واقف هستند، به دلیل سوء مدیریت و دلایلی از این قبیل، تمایلی به ایجاد تحولات بنیادي در بخش صیادي ندارند. آمارها اگرچه نشان دهنده افزایش بهره برداري از ذخایر آبزیان است، اما متاسفانه در این راستا رشد تکنولوژي صیادي به معناي اعم، بسیار ناچیز است
کلید واژگان :ماهی، صید، ایران
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک