محاسبه و تحلیل میزان انرژی‏‏ های ورودی و خروجی در تولید پیاز و ارائه راهکار جهت کاهش میزان مصرف انرژی (مطالعه موردی: شهرستان هرسین)

امروزه با افزایش جمعیت میزان تقاضا برای تولیدات غذایی نیز بیشتر شده است. انرژی خواه‏ناخواه در زندگی ما نقش دارد. کاهش میزان مصرف انرژی جزو مهمترین مباحث روز دنیا است. بحث تولیدات مواد غذایی بدلیل انرژی‏بر بودن و مصرف انرژی نیز از این مورد مستثنی نیست و باید به نقش پررنگ آن در جهت توسعه پایدار توجه نمود. در این پژوهش ما با هدف کاهش میزان مصرف انرژی در تولید و افزایش بهره‏وری به محاسبه و تحلیل میزان انرژی ورودی و خروجی کشت پیاز پرداختیم تا با شناسایی نهاده‏های انرژی‏بر راهکارهایی برای کاهش میزان مصرف انرژی ارائه بدهیم. در سال زراعی 1397 توسط طرح پرسشنامه و تکمیل آن توسط 30 کشاورز پیاز کار در شهرستان هرسین استان کرمانشاه به جمع‏آوری اطلاعات پرداختیم. پس استفاه از فرمول‏ها و تحلیل‏ها در نرم‏افزار excel به این نتیجه رسیدیم که بیشترین میزان انرژی مصرفی یا ورودی مختص به نیروی انسانی با سهم 81% معادل 9800.52MJ در هکتار است که دلیل آن عدم استفاده از ماشین‏آلات در عملیات کاشت و برداشت میباشد. میزان انرژی خروجی نیز معادل 5578.313MJ در هکتار برآورد شد. شاخص‏های مهم انرژی در کشت این محصول یعنی نسبت انرژی، بهره خالص انرژی، بهره‏وری انرژی و شدت انرژی هرکدام بترتیب معادل 〖MJha〗^(-1)⁄〖MJha〗^(-1) 14.408 ، 6706.335〖MJha〗^(-1)، 0.007〖KgMJ〗^(-1) و 188.866〖MJKg〗^(-1) بدست آمد. در پایان پس از معرفی عوامل انرژی‏بر راهکارهایی جهت کاهش میزان مصرف انرژی در تولید پیاز ارائه شد.

انرژی، پیاز، مکانیزاسیون، کشاورزی، مدیریت انرژی، توسعه پایدار