بررسی پتانسیل نورتابی‌زیستی در گونه Noctiluca sciantilans جدا شده از آب‌های ساحلی دریای‌عمان

هدف از این مطالعه بررسی پتانسیل نورتابی‌زیستی در داینوفلاژله عامل اصلی کشندسرخ در سواحل دریای‌عمان است. Noctiluca یک داینوفلاژله عامل کشندسرخ بوده و مسبب اصلی پدیده بیولومینسانس در سواحل دریای عمان محسوب می‌شود. با توجه به مطالعات اندک و محدودی که در مورد حضور و زیست‌تابی این گونه در منطقه مذکور انجام گردیده، مقاله حاضر سعی دارد با توجه به شکوفایی هر ساله آن در خلیج‌چابهار، بیولومینسانس در این گونه را مطالعه کرده و زمینه‌های کاربردی استفاده از آن را مورد ارزیابی قرار دهد. با ظهور گونه مذکور در زمستان 1398در آب‌های ساحلی خلیج‌چابهار و تراکم بالای آن و ایجاد نور در شب در ساحل، نمونه‌برداری با استفاده از بطری‌های استریل 1 لیتری در شب انجام شده و نمونه‌ها سریعا به آزمایشگاه منتقل شد و در اتاق فایکولب در شرایط 12: 12روشنایی: تاریکی در درجه حرارت ℃1±℃25 نگهداری شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد گونهNoctiluca شکوفا شده در خلیج‌چابهار دارای پتانسیل بالای نورتابی‌زیستی بوده و به دلیل برتری‌هایی که بیولومینسانس نسبت به روش‌های دیگر دارد یک ابزار مفيد در زمينه‌هاي تحقيقاتي، پزشکي و صنعتي محسوب شده و داراي کاربردهاي فراواني خصوصا در سنجش‌های‌زیستی مي‌باشد، که با شناخت بیشتر این گونه در سواحل ایران می‌توان از آن جهت بهره‌برداری در زمینه‌‌های زیست‌فناوری و تحقیقات علوم‌زیستی استفاده کرد. این داینوفلاژله به دلایل متفاوتی از جمله شوک اسمزی، تغییر پارامترهای pH و دما، تغییر فشار، تحریک مکانیکی و همچنین در زمان حضور زئوپلانکتون‌های شکارچی، توانایی نورتابی زیستی دارد. Noctiluca sciantilans در اکثر مواقع با بیولومینسانس در تاریکی شب همراه بوده ولی گاها مشاهده می‌شود که حضور و شکوفایی آن فاقد هرگونه نورتابی‌زیستی است که علل مختلفی از جمله کمبود لوسیفرین را می‌توان از علل آن دانست. مطالعات بیشتر و گسترده‌تر و پایش منظم شکوفایی آن در آب‌های دریای‌عمان به ما در درک مکانیزم بیولومینسانس این گونه کمک خواهد کرد.

زیست‌تابی، ریزجلبک، داینوفلاژله، نوکتی‌لوکا، خلیج‌چابهار.