بررسی روشهای ارزیابی و ارزشیابی آزمونهای روانشناسی صنعتی ـ سازمانی

ارزیابی روانشناسی درک مناسب از ویژگی ها یا ویژگی های روانی یک فرد یا گروهی از افراد با استفاده از تکنیک هاای عینای اندازه گیری است. آزمونهای روانشناسی ابزارهای اندازهگیری هستند که برای ارزیابی یک نمونه از رفتار بهطور عینی، پیوساته و منظم استفاده میشوند. روانشناسی صنعتی و سازمانی رشته ای از روانشناسی اسات کاه اصاول روانشناسای را بارای مساال مربوط به کار به کار می گیرد. انواع تکنیک های ارزیابی وجود دارد. آنها از مصاحبه بدون ساختار تا آزمون روانشناختی ساختار یافته را شام می شوند. هدف اصلی این تکنیک ها پیش بینی عملکرد شغلی است. هر تکنیکای در ایان زمیناه نقااط قاوت و ضعف نسبی خود را دارد. اجرای سیستماتیک آزمون ها برای تعیین ظرفیت ذهنای یاک فارد باه عناوان آزماون روانشاناختی شناخته می شود. این معاینات یا ارزیابی ها شام چندین آزمون کتبی و گفتاری است که استعداد فرد را برای انجام مؤثر یاک کار خاص ارزیابی می کند. آزمونهای روانشناسی بخشهاای مختلفای دارناد، از جملاه آزمونهاای غیررسامی، آزماونهاای روانشناختی مرجع، اطالعات پزشکی و آموزشی. آزمونهای روانشناختی مختلف برای اهداف مختلف اساتفاده مای شاوتد. باه عبارت دیگر، آنها به طور موثر ظرفیت های شناختی مختلف مغز یک فرد را اندازه گیری می کنند. آزماونهاای روان سانجی بدون شک تأثیر قاب توجهی بر موفقیت سازمانی دارند، آنها هم به رشد استعداد و هم به جاب اساتعداد کماک مای کنناد. عوام صنعتی، سازمانی و انسانی سه زیرمجموعه اصلی هستند که حوزه روانشناسی صنعتی ا سازمانی را تشاکی مای دهناد. شناسایی الزامات کاری در یک شرکت، نیاز اولیه روانشناسی صنعتی است. عالوه بر این، ارزیابی ظرفیت یک فرد برای تحقق آن استانداردها، عالقه ثانویه روانشناسی صنعتی است. هم روانشناسی سازمانی و هم روانشناسی صنعتی از ایده هاای روانشاناختی برای مشکالت مربوط به مح کار استفاده می کنند.

آزمونهای روانشناسی، روانشناسی صنعتی، روانشناسی سازمانی، روایی آزمون، پایایی آزمون