نقش کربن و اثرات دی اکسیدکربن بر آلودگی هوا و سلامت انسان

موضوع آلودگی زیست محیطی به دلیل تأثیرات آن بر تغییرات آب و هوایی، یعنی تأثیر انتشار زیاد دی اکسید کربن (CO2) به یک نگرانی جهانی تبدیل شده است. دی اکسیدکربن یکی از گازهای گلخانه ای است که عامل اصلی انتشار گرمایش جهانی است. منابع طبیعی و منابع انسانی (ساخت بشر) سبب انتشار دی اکسید کربن می شوند. منابع طبیعی شامل تجزیه، آزاد شدن اقیانوس، تنفس و فتوسنتز است. تنفس، فرآیندی که در آن ارگانیسم ها انرژی را از غذا آزاد می کنند، دی اکسید کربن نیز منتشر می کند. فتوسنتز، فرآیند بیوشیمیایی که توسط آن گیاهان و برخی میکروب‌ها غذا تولید می‌کنند، به عنوان همتای طبیعی تنفس با جذب دی اکسید کربن از جو عمل می‌کند. انتشار دی اکسیدکربن از فعالیت های انسانی نیز عامل اصلی این امر است، زیرا میانگین دمای جهانی را تغییر می دهد. از زمان انقلاب صنعتی، سطح دی اکسید کربن در جو به شدت افزایش یافته است که بیشتر به دلیل جنگل زدایی و سوزاندن سوخت های فسیلی است. لازم به ذکر است که تولید منابع معدنی با استفاده از واکنش های شیمیایی بین مواد خام و اکسیژن فی نفسه دلالت بر انتشار قابل توجه دی اکسید کربن دارد. جذب کربن و آب و هوا به نوبه خود تحت تأثیر آلودگی آب قرار می گیرند. علاوه بر این، خاک دومین مخزن بزرگ کربن پس از اقیانوس برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی است. آلودگی خاک بر توانایی آن در جذب کربن تأثیر می گذارد و علیرغم تغییر در دما، الگوی بارش و غیره باعث تغییر اقلیم می شود. بنابراین، آلودگی محیطی و انتشار دی اکسید کربن تحت تأثیر فعل و انفعالات پیچیده روی زمین قرار می گیرد.

کربن، آلودگی هوا، دی اکسیدکربن، بهداشت و سلامت انسان