در این نوشته به نگرش سنّتی دربارۀ شعر و معنای آن پرداخته شده است و اینکه در زیباشناسی کلاسیک وضوح و روشنی، رکن اساسی اثر ادبی در قلمرو معناست. سپس با فرق نهادن میان متن مبهم و متن دشوار، از تفاوت های این دو نوشتار سخن گفته شده است. در ادامه با نظر به آرای نظریه پردازان و پیروان هرمنوتیک، دو رویکرد سنّتی و مدرن از هم متمایز شده و آرای هر دو گروه به اختصار بیان شده است.
