بررسی تطبیقی تأثیرأذن درمجازات آتانازیا درفقه فریقین

اتانازی یا قتل ترحمی به شرایطی گفته می¬شود که درآن بیمار لاعلاج باأذن و رضایت خود از افرادی مانند پزشکان،پرستاران یا افراد خانواده خود می¬خواهند تا درمردن به او کمک کنندتا به صورت طبیعی و آرام بمیرند این موضوع یکی از مهم ترین مسائل حقوقی واخلاقی پزشکان درعصرکنونی می¬باشد که موجب مباحث ومناقشات گوناگونی گشته،اتانازی انواعی دارد که ازحیث اخلاقی،حقوقی،قانونی وفقهی بایکدیگر متفاوت اند.در این پژوهش قصد برآنست که با روش تطبیقی و تحلیل محتوا و با ماهیت جمع آوری داده های کتابخانه ای به این پرسش پاسخ داده شودکه: أذن و خودمختاری بیمار ویا افراد صلاحیت دار در مجازات اتانازیا تأثیری دارد؟فقهای عامه وخاصه دراین باره چه نظراتی ابراز نموده اند؟در کلام فقهای فریقین رضايت به قتل، در قالب اذن بیمار به قتل خود مطرح شده است که نظرات مختلفي در اين زمينه وجود دارد؛ در حکم وضعي مسأله مورد بحث، دو نظريه مطرح شده است: سقوط حق قصاص يا ديه و عدم سقوط حق قصاص يا ديه؛ اما از نظر حکم تکليفي عقيده‌اي که تمام فقها به آن اتفاق‌نظر دارند اين است که اذن مريض، عمل کشتن را مباح نمي‌کند.

اتانازی،اذن،فقه ،مجازات،فریقین ،بیماری لاعلاج.