کثافت؛ به معانی غلظت و انبوهی و نیز به معنای عدم نظافت و لطافت است (دهخدا، مدخل «کثافت») که در اصطلاح فلسفی به دو صورت «کثافت» (در مقابل «لطافت») و «تکاثف» (در مقابل «تخلخل») بکار رفته است. این دو کاربرد را در دو بخش زیر مورد بررسی قرار می دهیم: 1. کثافت در مقابل لطافت؛ 2. تکاثف در مقابل تخلخل.
