نکته¬ای دربارة شعر و شاعری بهرام گور

بهرام¬گور (بهرام پنجم، پانزدهمین شاهنشاه ساسانی؛ متوفّای 438 میلادی) از شخصیّت¬های مشهور ایرانی پیش از اسلام است که دارای دو هنر بارز تیراندازی و شکار، و دیگری شعر و شاعری بوده است، دربارة هنر تیراندازی او -که البتّه موضوع بحث این مقاله نیست- در اینجا به همین مقدار بسنده می¬کنیم که از دیرباز در میان ایرانی و انیرانی به صفاتی چون تیرانداز و صیاد مشهور بوده است: «لَم يَكُن في العَجَمِ أَرمَى مِن بَهرام‏َ جور» (ابن حمدون، 1996: ج‏9/316) یعنی: در میان ایرانیان کسی تیراندازتر از بهرام گور نبود . امّا هنر دیگر بهرام گور شعر و شاعری اوست، که در اینجا نکات مختصری دربارة آن آورده می¬شود. با توجّه به بیان برخی منابع چنین می¬نماید که وی دارای دیوان اشعاری به عربی و اشعارِ فارسی فراوانی بوده است که متأسّفانه به مرور ایّام- همچون ده¬ها دیوان شاعران فارسی¬گوی دیگر- از میان رفته است. در ذیل عین عبارت سه مأخذی که در آن¬ها به مطلب فوق اشارتی شده است آورده می¬شود:

بهرام گور، دیوان اشعار، اشعار عربی