اثربخشی بازی درمانی به شیوه ی شناختی رفتاری بر مشکلات رفتاری کودکان کم شنوا شهر کرمان

مشكلات رفتاري کودکان کم شنوا، مشكلات فردي و اجتماعي فراواني را به وجود مي آورد؛ كودكان کم شنوای مبتلا به اختلالهاي رفتاري خانواده، آموزشگاه و اجتماع را با مسايل و دشواري هاي گوناگوني مواجه مي كنند و آنها را نيز در برابر آشفتگي هاي رواني- اجتماعي دوران نوجواني و حتي بزرگسالي آسيب پذير ميسازند. لذا مقاله حاضر با هدف "بررسی اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی-رفتاری بر مشکلات رفتاری کودکان کم شنوا در شهر کرمان سال 1397" انجام شده است. روش تحقیق این پژوهش؛ نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون بوده. نمونه آماری شامل 30 کودک کم شنوا بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل(15نفر) بود. گروه آزمایش طی10 جلسه 45 دقیقهای، قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر(1967) بوده، در تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارSPSS و از تکنیکهای آماری آزمون آماری T و تحلیل کواریانس استفاده شده. یافتهها نشان داد که میانگین گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین گروه کنترل بالاتر بود که این افزایش را به عمل آزمایشی نسبت داد. همچنین نتایج حاکی از اثربخش بودن آموزش بازی درمانی به شیوه شناختی- رفتاری بر مشکلات رفتاری کودکان کم شنوا بوده. یافتههای حاصله از تمام خرده مقیاسهای موجود در مقیاس مشکلات رفتاری راتر(کاهش اضطراب، کاهش ترس، افزایش اعتماد به نفس، افزایش مشارکت گروهی) نیز حاکی از تاثیر آموزش بازی درمانی به شیوه شناختی- رفتاری بوده است.

آموزش بازی درمانی، شیوه شناختی-رفتاری، مشکلات رفتاری، کودکان کم شنوا