پیش بینی گرایش به اعتیاد با استفاده از سبک دلبستگی و تکانشگري

زمینه و هدف: اعتیاد یکی از مهمترین انحرافات اجتماعی است که پایه و اساس بسیاري ازآسیبها و معضلات اجتماعی در سطح جامعه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک دلبستگی و تکانشگري با گرایش به اعتیاد بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماري کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی مشغول تحصیل در سال تحصیلی 94-1393 بود که از این جامعه آماري 240 نفر به روش نمونهگیري خوشهاي انتخاب شدند. براي جمع آوري دادهها از پرسشنامه آمادگی به اعتیاد ، پرسشنامه سبک دلبستگی و پرسشنامه تکانشگري استفاده شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهاي ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون در SPSS-18 انجام شد. دلبستگی ایمن (r=-0/44)، دلستگی دوسوگرا (r=0/27)، بی برنامگی (r=0/25)، تکانشگری حرکتی (r=0/44) و تکانشگری شناختی (r=0/43) با گرایش به اعتیاد همبستگی دارند. نتایج تحلیل آزمون رگرسیون نیز نشان داد که سبک دلبستگی و تکانشگري میتوانند 20 درصد از واریانس گرایش به اعتیاد را تبیین کنند. نتیجه گیري: با توجه به یافته هاي پژوهش با برنامه ریزي هاي مناسب و اجراي دوره هاي آموزشی لازم براي خانواده ها میتوان زمینه مناسب براي ایجاد سبک دلبستگی ایمن در فرزندان را فراهم نمود و همچنین با اجراي کارگاه ها و آموزش لازم در زمینههاي مهارتهاي زندگی، حل مسئله، و تصمیمگیري میزان تکانشگري را کنترل کرد

سبک دلبستگی، تکانشگري، گرایش به اعتیاد