تمثيل رؤيا عنوان گونه‌اي از تمثيل‌هاي داستاني است كه در آن رهرو برانگيخته مي‌شود تا با سفر در عالمی رؤياگون به حقيقتي دست ¬يابد. در اين سفر رازآموزانه و روحاني، راهنما يا راهنماياني سالک را همراهي مي‌کنند و در نهايت داستان رهرو رازآموخته می¬شود، به جهان بيداري بازمي‌گردد و داستانش را براي مخاطبان روايت مي‌کند. برخي فرهنگ‌هاي اصطلاحات ادبي به اين اصطلاح پرداخته‌اند؛ بخش اوّل داستان گل سرخ (13م) سرودة گيوم لوريس را به عنوان معروف‌ترين نمونة آن در قرون وسطي معرّفي و دربارة نمونه‌هاي قديمي‌تر اين نوع ادبي سكوت كرده‌اند. از آن‌روي كه كمدي الهي(1314-1321م) نيز، تمثيل رؤياست و فرضية وجود نوعي رابطه ميان اين داستان و همانندان شرقي‌اش،كه از نظر زماني متقدم بودند، از قرن نوزدهم مطرح و سرانجام مسلم شد. آشنايي با اين متون فرضية اولين بودن داستان گل سرخ را متزلزل و باب مناقشاتي را دربارة سرچشمة كهن اين نوع ادبي گشود. با نگاهي وسيع‌تر به ساختار آثاری بازمانده از جهان اسطوره و آيين‌هاي رازآموزانه در قبايل بدوي درمي‌يابيم، روايت‌هايي كهن با ساختار تمثيل رؤيا وجود دارد كه از نظر فرهنگ‌نويسان دورمانده‌است؛ همچنين به نظر مي‌رسد تعيين خاستگاهي واحد براي اين نوع روايت‌پردازي به نتيجه‌اي روشن نخواهد رسيد و اين نوع روايت‌پردازي بيش از آنكه گرته‌برداري تمدّني از تمدّن ديگر و اديبي از اديبان ديگر باشد به محتواي ذهن بشر و تصورات او از جهان پس از مرگ وابسته است. آثار کهن و برجستۀ نوع ادبي تمثيل رؤيا در زمرۀ متون کلاسيکي هستند که در ميدان مناسبات بينامتني واقع شده‌اند و بارها در متون پس از خود باززايي شده‌اند و با بررسي و تحليل ساختاري اين نوع روايت‌پردازي مي‌توان به ساختار نوع ادبي جهاني تمثيل رؤيا دست يافت.
کلید واژگان :ساختار،کارکرد، تمثيل رؤيا، داستان گل سرخ، رمان تشرّف، اسطوره.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک